Yorum: Hayallere Kapılma - Celeste Bradley (Yalancılar Kulübü #2)

Tür: Historical Romance
Goodreads Puanı: 3.92
Orijinal Adı: The Impostor
Sayfa Sayısı: 352
Baskı Yılı: 2013
Çeviri: Özge Burçak Aydınalp
Yayınevi: Epsilon Yayınları

Acımasız bir casusun sosyeteye kibirli biri olarak girmesi hiç de kolay değildir. Fakat Yalancılar Kulübünün yeni lideri Dalton Montmorency bu görevi üzerine alır ve Londrada yankı uyandıran politik çizimlerin yaratıcısı münzevi karikatürist Sör Thorogood kılığına girer. Sör Thorogoodun gerçek kimliği tam bir gizemdir, bu yüzden Dalton karikatürleri hükümdarlığa daha fazla zarar vermeden önce onu ortaya çıkaracağını umar. Tabii tuhaf bir cazibesi olan Clara Simpsonla tanışana dek

Clara meşhur karikatürist Sör Thorogoodla bir baloda tanıştığında onun bir sahtekâr olduğundan emindir, çünkü gerçek Sör Thorogood bizzat kendisidir. Karikatürlerini satarak, ölen kocasının akrabalarının evinden ayrılıp kendi evinde yaşayabilecek kadar para biriktirmeyi ummaktadır. İşte bu yüzden sahtekârın maskesini düşürmeye karar verir, fakat başka biriymiş gibi davranırken bambaşka bir gizeme kapılıverir.

Konusu ve karakterleriyle baştan çıkarıcı bir roman.
Romantic Times

Bir sonraki kitabı sabırsızlıkla bekleyeceksiniz.
Publishers Weekly

Eğlenceli&sıkıcı diye bir kavram var mıdır acaba? Ya da bir kitap hem sizi gülümsetip hem de aynı zamanda nasıl sıkabilir? Bir yandan kitabın akıntısına kapılıp giderken bir yandan da nasıl durgun sularda yüzermiş gibi hissedebilirsiniz? Ben 'Hayallerime Kapılma'yı okurken iki duyguyu aynı anda hissettim. Hem okumak istiyor hem istemiyordum. Kitabı kapatıp kaldırdığım zaman aklım kitapta kalıyordu fakat elime aldığım zamanda okumasam mı acaba yaaa diye kitaplığa geri kaldırma duygumu bastırmaya çalışıyordum.

Bir sayfayı okurken hem yeter artık çok uzattın diye düşünürken, hem de büyük bir merakla bir sonraki cümle de olayın seyri nasıl değişecek diye bekliyordum. Çelişkilerle dolu bir kitaptı benim için. Öyle sahneleri vardı ki içimden offff nasıl bu kadar aptal olabiliyorsunuz? Nasıl tanımıyorsunuz birbirinizi diye çemkirdiğim yerler oldu. Ama yazarın tarzı bu sanırım. Çünkü ilk kitabında da karakterlerini sürekli kılıktan kılığa sokarken kimse hiç bir şey anlamıyordu. Birde bazı olaylar bir anda sonuca kavuştu. Ben daha noluyoz yaaa diyemeden karakter sayfalardır çözmeye çalıştığı işi çözmüş hatta kaçmaya bile başlamıştı.

Benim tarzım da giderek değişiyor artık bunun farkına bir kez daha vardım. Eskiden yazarlara neden çiftin arasında ki aşkı -aşk yapmayı :D- bu kadar kısa tutuyorlar diye düşünürken şimdi kendim atlar oldum o sahneleri. Eh bu düşünceye lisedeyken sahiptim. Artık üniversite son senede olmanın getirdiği bir olgunluk olsa gerek. :D

Kitabın konusuna değinsem mi? Hımm... Bence gerek yok yaa. Arka kapak yeterli. Kadın karakterin yine sevdiğim bir tarzı vardı. Sessiz sakin bir tip değil. Maceraya atılmaktan korkmayan, lafını sakınmayan ve zeki bir karakter. Erkek karakterimiz ise Dalton Montmorency. Gönlünü Kimseye Kaptırma da ki erkek karakter gibi kendine acıya bir tip değil. 

Güzel bir seri. Yazarı takibime aldım. Asla Pişman Olma kitabını da okuduktan sonra eğer beğenirsem, çıkan kitaplarını gözüm kapalı almaya karar verebilirim. 4 ve 3 arasında çok gidip geldim hem de çoook fazla. Sonunda 4'te karar kıldım.