Yorum: Yeni Bir Umut - Colleen Hoover (Hopeless #2)

Tür: Romance, New Adult, Young Adult, Drama
Goodreads Puanı: 4.53
Orijinal Adı: Losing Hope
Sayfa Sayısı: 375
Baskı Yılı: 2014
Çeviri: Kübra Tekneci
Yayınevi: Epsilon Yayınları

HAYATINI ÖZGÜRCE YAŞAMAK İSTİYORSAN ÖNCE GEÇMİŞİNLE YÜZLEŞMELİSİN…

Umutsuz, Sky’ın hikâyesiydi. Şimdi olaylara Holder’ın gözünden bakmanın zamanı. 

Holder'ın yardımıyla, Sky sarsıcı aile sırlarını ortaya çıkarmış ve onda derin yaralar bırakan anılarını ve duygularını kabullenmişti. Yeni Bir Umut'ta ise nihayet Dean Holder hakkında ki gerçekler ortaya çıkıyor.

Yaklaşan tehlikeden kurtaramadığı o küçük kızı aklından çıkaramayan Holder'ın hayatı, suçluluk duygusu ve pişmanlıkla gölgelenmişti. Hope'u bulmadan huzura eremeyeceğini bildiği için onu bir gün bulabilme ümidinden vazgeçmemişti. Ancak, Holder onunla yeniden karşılaştığında daha büyük bir hüzün yaşayacaktı.

Yeni Bir Umut'ta, Sky'ın çocukluğunda yaşanan olayların Holder'ı ve ailesini nasıl etkilediği gözler önüne serilirken, bir yandan da bu iki yaralı ruhun birbirini nasıl iyileştirdiğine tanık olacaksınız.

Umutsuz'u ilk okuduğum zaman hissettiğim o yoğun duyguların geçmesi için çook uzun bir süre beklemem gerekmişti. Kitabı her gördüğümde, tekrar tekrar okumak istiyor, Hoover'ın cümlelerinde ki o duyguları, o yaşamı tekrar tekrar içime çekmek istiyordum. Ama kendime güvenemediğim için kitap hep rafta durdu öylece. Ve ben sırf kendime Umutsuz'u tekrardan okuyacak kadar güvenmediğim için, önüme çıkan herkese kitabı uzatıp bunu okumalısın diye yapışıyordum. Cidden! Olacakları, yaşanacakları, ve o cümleler içime işlerken neler hissettiğimi bile bile tekrar nasıl okuyabilirdim ki? Daha tek bir bölüm ilerleyemeden ağlamaya başlardım. Çünkü ilerleyen sayfalarda nelerle karşılaşacağımı hala çok net bir şekilde hatırlayabiliyordum...

Bu gücü ta ki 'Yeni Bir Umut' çıkana kadar da kendimde bulamadım. Kitabın çıktığını gördüğüm an almak istedim ama fuarı beklemeye karar vermiştim. Şimdi iyi ki de öyle yapmışım diyorum. Yoksa hayatta kimse beni bu ruh hali ile sınavlara çalıştıramazdı. Ve kesinlikle kitabın başından kaldıramazdı kimse beni. 

Kitap ve yazar hakkında söylemek istediğim çok fazla şey var. Hissettiğim çok fazla duygu var. Okurken insanı hem ağlatıp hem güldürebilen, hem üzüp hem mutlu edebilen, hem komik bulup aynı zamanda da duygusallığı hissettirebilen, ve her cümlesi ile insanın içine işleyen, kalbini sızlatan, doğaüstü -doğaüstü diyorum çünkü o kadar yoğun bir kitap ki, harika mükemmel ve inanılmaz gibi kelimeler kitabın yanında çok sönük kalıyorlar- bir kitap. Ve tüm bunları sadece kendisine saklamayıp bizimle paylaşan harika bir yazar Colleen Hoover... 

Bu ikili hakkında söylemek istediğim bir diğer şey ise; Bu yazar cidden işini biliyor! İlk kitabında bize yansıtmak istediği dünyayı ve duyguları o kadar güzel yansıtmış ki, ikinci kitabı okurken de aynı duyguları baştan sona tekrar yaşadım! Hem de her bir cümlesinde! Holder'ın hissettiklerini Umutsuz'da bize o kadar güzel aktarmış ki Sky'ın gözünden, hislerine karşı hiç yabancılık çekmedim.

Ayrıca, bu tür serilerde -yani kızın hikayesi yazılır çizilir, sonra çok tutulur ve para kazanmak için birde erkeğin ağzından anlatılır olaylar ya hani işte bahsettiğim tür o tür- ikinci kitapların bu kadar iyi olabileceği hiç aklıma gelmemişti. Yazarı çok seviyorum. Kalemini çok seviyorum. Ama kitaba böyle yapışıp kalacağımı ve okurken nutkumun tutulacağını hiç düşünmemiştim. 

Son olarak eklemek istediğim şey ise, baştan sona Umutsuz'un erkek versiyonu kopyası değil kesinlikle 'Yeni Bir Umut'. Bazı olayları, Holder'ın kız kardeşine yazdığı mektuplar ile özetlemiş. Bir kaç farklı sahne eklemiş Sky ve Holder için. İlk 60 sayfa ise, Holder'ın Sky'dan önce yaşadıklarını anlatıyor. Kız kardeşini, neler olduğu, nasıl öldüğünü... -Yani ilk kitabı okudum ben bir şey kaçırmıyorum diye düşünmeyin kesinlikle.-

Ve sonra Sky'ı görüyor, adını soruyor onun Hope olmadığını öğrendiğinde ise... Eh aklından neler geçtiğini Holder'ın ağzından duymak ister misiniz? :) 

"İsmin. Lütfen."

Bu kez lütfen deyince, ifadesi biraz rahatladı ve bana baktı. Bana bu şekilde, öfke duymadan bakınca neden bu kadar telaşlandığımı anladım. Les'in olmadığı bir dünyada bu kızı diğer bütün kızlardan daha çok önemsiyordum. Hope'u küçükken bir kız kardeş gibi severdim ve onu tekrar görmek bu duyguları geri getirmişti. Ellerimin titremesine, kalbimin gümbür gümbür atmasına ve göğsümün sızlamasına neden olmuştu, çünkü tek istediğim kollarımı ona dolayıp nihayet birbirimizi bulduğumuz için Tanrı'ya şükretmekti. 

Ama ağzından yanlış cevap çıkınca, bütün duygular ani bir frenle durdu. "Sky," dedi kısık bir sesle.

"Sky," dedim yüksek sesle durumu anlamaya çalışarak. Çünkü o Sky değildi. O Hope'tu. Benim Hope'um olmamasına imkan yoktu...

Kitabı aldığıma hiç pişman değilim. Okuduğuma da hiç pişman değilim. Ve herkesin Sky ve Holder'ın hikayesini birde, Holder'ın gözünden okumasını çook istiyorum. Sanırım yine gördüğüm herkese yapışıp 'bu kitabı okumalııssııınnnnnn' diye insanları çileden çıkartacağım bir döneme giriyorum. :)

Daha fazla resim için Pinterest hesabımı ziyaret edebilirsiniz.

Follow Kristal Kitap's board Hopeless by Colleen Hoveer on Pinterest.