Goodreads Puanı: 3.96
Orijinal Adı: The Prize
Sayfa Sayısı: 624
Baskı Yılı: 2011
Çeviri: Özgü Çevik
Yayınevi: Pegasus Yayınları
TUTSAK EDİCİ, GÜÇLÜ BİR AŞK İÇİN NASIL BİR DEĞER BİÇERSİNİZ?
“Denizlerin belası” olarak ün salmış Britanya Kraliyet Donanması Kaptanı Devlin O’Neill, babasını vahşice öldüren Kont’tan intikam alma arzusuyla yanıp tutuşmaktadır. Malını mülkünü elinden aldığı Eastleigh Kontu’nu neredeyse tamamen yıkıma uğratmış olmasına rağmen, son büyük darbeyi indirmek için doğru zamanı kollamaktadır. Kont’un güzeller güzeli Amerikalı yeğeni ortaya çıkınca gerçek bir intikam fırsatı yakalamış olur.
Virginia Hughes doğup büyüdüğü ve büyük bir sevgiyle bağlı olduğu çiftliği Yaban Gülü’nü borçlarından kurtarmaya kararlıdır. Amcasının, gerekli parayı kendisine vereceği ümidiyle İngiltere’ye doğru tek başına yola koyulur. Ancak yolun yarısında Devlin O’Neill tarafından kaçırılır. Genç ve güzel Virginia, fidye elde etmek için tehlikeli bir oyuna girişen Devlin’in soğuk ve çıkarcı kalbini de ateşe atmak üzeredir.
Sonunda bitti kitap! Devlinden nefret ede ede okudum
bitirdim kitabı. Virginia'yıda hiç sevmedim açıkçası. Devlin nasıl kullandı
durdu kızı insanda hiç mi vicdan olmaz hiç mi merhamet olmaz sen kalk ilk önce
kızı kaçır sonra onunla birlikte ol sonrada işini halledip kardeşine artık sen
evlenebilirsin Virginia ile iznim var de kızı birde bu şekilde kullan yetmedi
birde 5-6 ay sonra geri dön kızı alıp amcasına götür fidyeni öde yeğenini anca
o şekilde geri alabilirsin de oda yetmez tabii Devlin'e kızı birde orda burada
metresi olarak tanıt!! Ve daha neler neler!
Sabrım taştı artık valla burada kitabı okurken. Hadi her şeyi geçtim kız birde bunca şeye rağmen hala seviyor adamı birde metresi olarak tanıtmasını kabul ediyor valla hak etti resmen yani kimi zaman Devlin'in zalimliklerini diye içimden geçirmedim de değil. Yahu hiç mi bir insanda gurur olmaz haysiyet olmaz hadi seviyorsun tamam nefret edemiyorsun adamdan anlarımda seni metresi olarak tanıtmasını nasıl kabul edebiliyorsun anlamış değilim!! Birde anlamadığım bir diğer nokta ise Devli’nin, kızı metresi olarak ortalarda dolandırırken, erkeklerin açık açık Devlin’in gözü önünde kıza tekliflerde bulunuşuna göz yummasıydı. Yahu intikam duygunu anlıyorum nefretini anlıyorum ama hiçbir gücün bir erkeğin gözü önünde sevdiği kadına böyle teklifler gelmesini kabul edebilmesini anlamıyorum! Sırf bu karakter yüzünden İrlandalı karakterleri bir daha okumak istemeyeceğim diye korktum artık.
Ah Judith yazacaktı ki bu romanı o zaman kızımız hem cesur
hem ne gururlu olurdu da Devlini yola getirmesini bilirdi!! Hazır Judith
demişken Clayton da Devlin yanında masum bi bebek gibi kalıyor yani en azından
benim canım Clayton'umun niyeti en başından belliydi! Kızla evlenmek için
yapmadığı kalmamıştı!
Biz Virginia’ya dönecek olursak kız çok pasifti aşırı
meraklı aşırı açık sözlüydü. Gurursuzdu! Hele ki bazı yerler vardı çok
gereksizdi. Sevmedim sevemedim şu karakterleri bi türlü. Ama onca şeye rağmen
okuttu kitap kendini. İnsanda biraz da olsa merak uyandırabildi. En azından
yazarın dili akıcıydı güzeldi. Ama tekrar tekrar okuyacağımı sanmıyorum kitabı
okudum bitti kaldırdım rafa daha da elime almam artık. Valla bundan sonra
dönüpte Clayton'uma laf eden olursa siz birde Devlin'i okuyun diyeceğim sanırım.
3 puanıda ne kadar lanetler yağdıra yağdıra okusam da, merak
seviyemi hep yukarılarda tutmayı başardı ve gerçekten akıcı ve sade bir dili
vardı diye veriyorum. Yoksa benim okumayı seveceğim tarzda bir karakter barındırmıyor.
Yalnız dikkatinizi çekerim, bir tek karakterleri sevmedim. Onun haricinde hemen
hemen her konuda başarılıydı yazar. Ben karakterlerimde çok gururlu kızlar
aramıyorum, erkeklerinde fazla sert ve acımasız olması beni rahatsız etmiyor
diyorsanız çok rahat okuyabilirsiniz. Hatta benden daha fazla bile
sevebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder