Alıntı: Gölge Ateşi - Karen Marie Moning (Fever #5) || Part 2

Gölge Ateşi alıntıları part 2 için aslında başka başka alıntılar hazırlamıştım fakat konuyu tam yayınlayacakken içimden Barrons'un ağzından yazılan bir bölümü yayınlamak geldi.Yanlış anlaşılmasın tek sayfadan oluşuyor bu bölüm. :D Kocaman değil ne yazık ki. :( Onu paylaşmak istedim ve baştan uyarayım; kesinlikle ve kesinlikle spoiler içerir. Kitabı daha okumayanlar bunu göze alıyorsanız konunun devamına ilerleyebilirsiniz. ^_^ 

Geri dönmem bir ayımı aldı.

Üç kez öldüm.

Okyanusu geçmek için vapurda yer ayırtmak zorunda olduğun 1800'lü yıllardan bile kötüydü.

Her yerde Fae gerçekliği parçaları var. Tutunduğum bütün dallar elimde kaldı.

Döndüğümde onu yakalamış, işaretimi ensesinden çıkartmış ve izlenmesini imkansız hâle getirmiş olma ihtimalini düşünüyorum.

Sonra onu hissetmeye başlıyorum.

O hayatta. İşaretim hala üzerinde.

Ama hissettiğim şey onun durumuyla hiç uyuşmuyor.

Ben üzgün olmasını beklerdim. Bu kadın beni öldürdü.

İnsanlarda aşinalık bazı duygusal bağlar oluşturur.

Ama şehvet? Beni öldürmenin kıyısındayken, kime karşı şehvetli duygular besliyordu?

İşaretimi kafasından çıkartıp alma düşüncesiyle kendimi eğlendiriyorum.

Sonunda kitap dükkanına vardığımda, sokakta arkasında ne görüyorum?

Onu kurtarmam için beni çağıran, sonra da ilk fırsatta sırtımdan bıçaklayan bu kadın Silvers'da kaybolmamış, kurtarılmasına gerek yok.

Benim sokağımda, ona tecavüz eden ve onu Pri-ya yapan piçi öpüyor.

Hayır, lütfen adını koyalım: Ona sürtünüyor ve dilini yarısına kadar boğazına sokuyor.

Canavarım kafesinin içinde koşturuyor.

Vahşice.